Tbs is gericht op veiligheid
In een forensisch psychiatrisch centrum (fpc) of een forensisch psychiatrische kliniek (fpk) verblijven mensen aan wie tbs met dwangverpleging is opgelegd. Tbs staat voor 'terbeschikkingstelling' en is geen straf maar een maatregel die iemand zijn vrijheid ontneemt. Tbs met dwangverpleging wordt opgelegd aan mensen met psychiatrische en vaak ook verslavingsproblemen, die (mede) door die problemen een ernstig delict hebben gepleegd.
In de meeste gevallen wordt een verdachte, vanwege zijn problematiek, verminderd toerekeningsvatbaar verklaard. Voor het deel dat de verdachte wél toerekeningsvatbaar is, krijgt hij gevangenisstraf. Na het uitzitten van de gevangenisstraf wordt hij verplicht opgenomen in één van de forensisch psychiatrische centra in Nederland om te werken aan de problematiek.
Doel van de behandeling is: ‘het aanzienlijk verkleinen van de kans dat de patiënt opnieuw een ernstig delict pleegt. En de patiënt op een veilige en verantwoorde manier terug te laten keren in de maatschappij’. Zolang de behandeling niet tot het gewenste resultaat leidt, kan de patiënt niet zelfstandig terugkeren naar de samenleving.
De tbs-maatregel leidt tot meer veiligheid doordat:
- tbs-patiënten in een beveiligde, gesloten instelling worden behandeld. Daardoor zijn zij tijdens hun behandeling nauwelijks tot niet gevaarlijk voor de samenleving;
- een tbs-patiënt alleen (zelfstandig) terugkeert naar de samenleving als de behandeling succesvol is. Succesvol wil zeggen dat de kans dat een patiënt opnieuw een ernstig delict pleegt heel erg klein is geworden.
